COMEZAMOS NATACIÓN

A auga patos!!!

Esta entrada irá dedicada a un dos deportes individuais máis coñecidos, a natación. Todos os luns iremos a piscina de Frigsa a aprender ou mellorar a nosa técnica nos diferentes estilos, así como a aprender a ensinar este deporte aos diferentes colectivos de xente. Polo de agora só fomos un día a piscina, e foi un dia de toma de contacto e avaliación inicial. Os profesores, Eduardo e Somorrostros foron un a un facéndonos unha serie de probas para ver cal era o noso punto de partida e o nivel medio da clase, para poder estruturar as súas sesións. As probas que nos fixeron foron sinxeliñas, e tratábase de ver como nos desenvolviamos nos estilos crol, braza e buceo, cal era a nosa flotabilidade en estático e dinámico e se controlábamos a respiración.  En xeral o nivel da clase e bo para ir comezando, hai compañeiros que nadan moi ben, outros que non o facemos tan ben, pero non hai ninguén que non se defenda chapoteando un pouquiño.

Mentres os nosos compañeiros facían a práctica, Eduardo aproveitou para darnos as primeiras pinceladas sobre metodoloxía, deixándonos ver por exemplo que cando unha persoa e principiante en natación pode ir os primeiros días moi nervioso/a, por iso é realmente importante tratar de tranquilizalo/a, tratándoo/a con moito cariño e paciencia para que non se asuste máis do que xa está. Outro aspecto importante a hora de ensinar natación a un principiante é a maneira de comunicarnos, que debe ser clara e directa, non debemos dar rodeos nin dar oitenta ordes a vez.

Ademais destas clases prácticas na piscina tamén temos, durante a semana, clases teóricas onde analizaremos vídeos para chegar a visualizar mentalmente os movementos, a coordinación e a respiración de cada estilo, así como os diferentes aspectos teóricos de cada un deles. Pero a cousa non queda aí, xa que a natación non son so catros estilos, senón que tamén existe a natación para bebés, para maiores, a natación recreativa, o acondicionamento físico en piscinas...

Con relación a análise dos diferentes estilos, dicir que me parece algo verdadeiramente complicado. Estes días en clase estivemos vendo vídeos dos diferentes estilos para comezar coa súa análise e asimilación dos conceptos asociados, como pode ser “recobro”, “tracción”, “rolido”... e dinme conta de que me vai levar moitas horas chegar a asimilar todo o que engloba a técnica de natación.

Xa para finalizar deixo aquí unha descrición dos 4 estilos de natación sacada da páxina http://www.i-natacion.com/ a cal me parece totalmente recomendable para estudar todo o relacionado con natación.

CROL

O crol é un estilo relativamente fácil de aprender, cómodo de realizar e económico en canto a resistencia se refire.

No crol, os nadadores utilizan unha acción de brazos e un batido de pés alternativo. Un ciclo completo deste estilo componse dunha acción completa do brazo dereito, unha completa do esquerdo e dun número variable de batidos de pernas.

O movemento dos brazos é alternativo e mentres un deles se move cara adiante polo aire coa man

disposta a entrar na auga, e o cóbado relaxado, o outro brazo móvese avanzando baixo a auga en sentido contrario ao outro brazo.

O movemento de pernas tamén se denomina "patada oscilante" e consiste nuns movementos alternativos das pernas que parten da cadeira, nun movemento de arriba e abaixo, coas pernas relaxadas, os pés cara a dentro e os dedos de punta.

Utilízanse distintos ritmos na acción de pernas con respecto á coordinación entre brazos e pernas, segundo o nadador e a distancia a realizar. Os batidos de pés que prevalecen son o de 6, o de 4 e o de 2 batidos. Así, os nadadores de longa distancia adoitan realizar 4 ou 2 batidos e os de velocidade 6.

En todos os estilos da natación é moi importante ter conciencia, polo menos ao principio, da respiración. No estilo de crol tómase aire, inhálase pola boca ao virar a cabeza ao carón, e expúlsase o aire, exhalase baixo a auga. É moi recomendable aprender a respirar polos dous lados, cada 3 ou cada 5 respiracións, xa que se nos limitamos a respirar sempre polo mesmo lado pódese chegar a xerar unha descompensación da columna.

Para o estudo da técnica do estilo crol, autores como Maglischo, Costill ou Richardson, analizan a mecánica do estilo describindo as diferentes posicións e movementos do corpo nas seguintes partes: A posición do corpo, a respiración, a acción de pernas e brazos e a coordinación do estilo completo.

ESPALDA

Como no crol de fronte, o estilo espalda consiste nunha acción alternativa dos brazos e das pernas. Con todo, a diferenza do crol, os nadadores están sobre as súas costas, en posición dorsal. Isto obrígalles a realizar as brazadas cunha traxectoria máis lateral que por baixo da auga, como sucede no crol.

É o único estilo no que a cara nunca queda mergullada na auga, excepto nas viraxes e as saídas. Por este motivo, algunhas publicacións e/ou autores sobre natación afirman que o ritmo respiratorio non é tan importante como noutros estilos. Con todo, o coordinar a respiración cos movementos de brazos é fundamental, como noutros estilos, para que a fatiga xurda o máis tarde posible.

A desvantaxe que ten este estilo é que o nadador non visualiza cara a onde vai e ten que buscar puntos de referencia, especialmente nos volteos e na chegada, para saber onde está. Isto conséguese con experiencia.

Outra característica que comparte co estilo crol é que o corpo vira a través do seu eixo longitudinal, excepto a cabeza que permanece fixa; é o que se coñece como rolido pero en posición supina. O regulamento actual de natación esixe que o nadador de costas permaneza sobre as súas costas mentres nada e non supere este xiro ou rolido máis de 90 graos.

Os movementos propulsores das pernas tamén ten similitudes co crol xa que é un movemento alternativo das pernas, de arriba a abaixo. A diferenza, á parte da posición dorsal, é que a propulsión se realiza co movemento ascendente de cada perna.

Tamén é o único estilo, dos catro recoñecidos oficialmente pola FINA, en cuxas competicións os nadadores saen de dentro da auga.

MARIPOSA

O estilo mariposa require unha correcta coordinación entre os brazos e as pernas, pero tamén é preciso coñecer a súa técnica para unha correcta execución. Ademais, precisa dun grao de forza algo maior que o resto de estilos.

A realización da mariposa emprega un batido ou patada de golfiño coas pernas simultaneamente cara abaixo e cara arriba, é dicir, coas dúas pernas xuntas e á vez, sendo a acción cara abaixo a que proporciona a propulsión. A acción de brazos realízase igualmente de forma simultánea.

Por cada acción de brazos ou brazada realízanse dúas patadas: A primeira patada cara abaixo realízase cando as mans saen da auga (facilita a saída da cabeza e a recuperación de brazos) e a segunda patada cara abaixo prodúcese cando as mans entran na auga (para non perder velocidade).

 Neste punto existen diferenzas de opinión por parte dalgúns autores, xa que uns afirman que a intensidade ou esforzo das dúas patadas é exactamente igual, e que son as diferenzas posturales do corpo a causa de que o primeiro golpe pareza máis potente que o segundo. Doutra banda, están os que pensan que a primeira patada é máis forte que a segunda.

Outra das características máis rechamantes da mariposa é un movemento ondulatorio do corpo, en forma de "S" tumbada, dalgún modo parecido ao nado dos golfiños, o cal resulta da perfecta coordinación entre brazos, pernas e as diferentes posicións do corpo. Tampouco este punto está exento de discusión xa que algúns autores dubidan ou afirman que dita ondulación non existe e que é produto dun efecto visual. E en parte teñen razón porque dita ondulación só se describe como unha traxectoria.

Do mesmo xeito que ocorre con outros estilos, o seu estudo descomponse en varias accións e movementos, cada unha deles con varias fases que á súa vez se subdividen noutras:

·         Posición do corpo.

·         Acción de brazos:

o   Tracción acuática ou fase propulsiva.

 Entrada.

 Agarre.

 Tirón.

Empuxe.

o   Recobro ou fase aérea.

·         Acción de pernas:

o   Patada descendente ou propulsión.

o   Patada ascendente.

·         Coordinación:

o   Brazos - respiración.

o    Brazos - pernas.

·         Respiración.

BRAZA

A pesar de que é o estilo máis lento dos catro e un dos máis difíciles de aprender tecnicamente, a braza conta con algunhas características positivas con respecto a outros estilos, algunhas das cales son:

•  Mellor capacidade de orientación visual e auditiva.

•   Boa posibilidade respiratoria.

•  Movementos simétricamente racionais que requiren pouca forza e unha gran autonomía de nado, entre outras.

Con todo, este estilo tamén conta con algúns aspectos negativos, que se deberán ter en conta á hora da súa práctica. Os máis importantes son: gran impacto sobre meniscos e ligamentos do xeonllo e o aumento excesivo da tensión na columna lumbar (lordose). Outros puntos negativos da braza son a dificultade de adquirir unha técnica correcta tanto de pernas como de coordinación brazos-pernas.

Evidentemente, á hora de elixir un estilo de nado, ademais dos aspectos positivos e negativos de calquera estilo, deberase ter en conta a predisposición natural de cada persoa por algún deles.

Unha das peculiaridades máis importantes deste estilo é que a súa patada ten tanta importancia como a súa brazada, é dicir, un 50% da efectividade do nado está na patada e o outro 50% na brazada.

Como xa se dixo, o estilo de braza é o máis lento de todos os estilos. Isto débese a que na etapa final do movemento de brazos ou pernas, a recuperación, realízase case na súa totalidade baixo a auga, e isto significa un considerable freo ou resistencia ao avance.

A braza está a experimentar cambios de estilo a un ritmo moito máis rápido que os demais. Ata fai relativamente pouco tempo a braza nadábase mantendo o corpo máis ou menos plano (horizontal), coas cadeiras próxima á superficie, con todo, na actualidade os nadadores e expertos avogan pola eficacia de nadar este estilo de forma ondulante, coas cadeiras máis baixas e os ombreiros fluctuando cara arriba e cara a adiante, fora da auga na fase de respiración. Trátase dunha posición máis parecida á posición adoptada no estilo de mariposa e cuxa vantaxe consiste en diminuír a resistencia e en aumentar a propulsión.