Despois
de moitas sesións de rugbytag e de técnica de rugby, tivemos a
oportunidade de participar, algúns como xogadores e outros como
espectadores, no torneo de rugby de San Cidre, onde xogadores con
experiencia e xogadores noveles se mesturaron para pasar unha mañá
agradable e divertida, gozando do ambiente que rodea a este deporte.
O meu
papel, neste caso, foi de espectadora, xa que nun principio sentinme
algo cohibida, pero canto máis avanzaba a mañá, máis me
arrepentía de non haber participado. Encántanme os deportes de
contacto, e estou segura de que me houbera divertido moitísimo
enchéndome de barro, e correndo de un lado a outro do campo.
De
todas formas, a pesar de non xogar, o feito de estar alí, e de
empaparnos do espíritu do rugby, de animar aos nosos compañeiros,
os cales quedaron en un moi bo posto (segundos), de ver como a pesar
dos golpes todos estaban gozando, foi unha experiencia moi positiva e
agradable.
Puidemos
comprobar, como a pesar de ser un deporte de contacto, no que hai
moitos golpes, todos o aceptan como parte do xogo, sen rencores nin
mal ambiente, e como, con algunha excepción, rapazas e rapaces
xogaron e colaboraron por igual dentro dos equipos, xa que o fin
destes partidos, e do torneo en xeral, era divertirse, e dar a
coñecer o este deporte aos novos xogadores.
Eduardo,
que habitualmente, con nos, ten o papel de mestre, ese día trocou o
rol e convertíuse en adestrador, o cal daba indicacións e consellos
ao equipo. Aquí puidemos comprobar, como e necesario cambiar a
maneira de dirixirse a xente, e de comportarse, dependendo do rol que
se asuma, e que, dependendo das circunstancias teremos que asumir un
ou outro rol.
Ningún comentario:
Publicar un comentario