sábado, 29 de marzo de 2014

ATLETISMO: Técnicas dos lanzamentos


TÉCNICA DO LANZAMENTO DE PESO













  • Fase inicial ou posición inicial:

O lanzador colócase de costas ao lanzamento, co peso colocado debaixo da mandíbula inferior de maneira que os dedos poidan tocar o pescozo.

O cóbado do brazo que porta o peso elévase e sepárase do corpo en prolongación da liña dos ombreiros.

O outro brazo elévase en dirección ao chan.

A perna de apoio está en contacto co bordo superior do círculo e a outra perna semiflexionada, algo atrasada e contactando co chan coa punta do pé.

  • Balanceo:

O tronco inclínase cara adiante para colocarse case paralelo ao chan, apoiándose unicamente na perna dereita.

  • Agrupamento:

A perna esquerda que está en equilibrio aproxímase cara á dereita agrupándose deste xeito todos os segmentos corporais.

  • Deslizamento:

Impúlsase desprazando a cadeira e desequilibrando o corpo cara atrás coa perna de apoio e coa libre como dando unha "coz".

A perna de apoio con este impulso realiza un deslizamento cara ao centro do círculo e en liña recta á posición do lanzamento.

Os ombreiros deben manterse paralelos ao chan.

O pé dereito chega ao centro do círculo formando un ángulo aproximado de 135º coa dirección de lanzamento e coa perna flexionada e o pé esquerdo chega próximo ao contenedor (3-5 cms.) formando un ángulo de 45º coa dirección de lanzamento.

 O peso do corpo recae na perna de apoio e a esquerda permanece pasiva.

 O tronco sitúase en prolongación á perna libre que está estendida.

  • Final e recuperación:

Realízase unha rotación que comeza na punta do pé da perna de apoio e onde o corpo se vai orientando á dirección do lanzamento e irá realizando unha transmisión das forzas (cadea cinética) que remata coa extensión do brazo lanzador e un forte movemento de pulso, saíndo o peso despedido con axuda dos dedos, quedando a palma mirando cara a fóra.

Efectúase unha flexión do tronco e un investimento de pernas coa única finalidade de non saírse do círculo.

TÉCNICA DO LANZAMENTO DE DISCO


  • Agarre

O disco apóiase sobre as falanxes da man dereita ou esquerda e a palma da man. Os dedos lixeiramente separados entre si e o dedo polgar separado do resto.

  • Posición inicial

O lanzador colocarase nun extremo do círculo e de costas á zona de lanzamento. Os pés deben estar paralelos e separados a anchura dos ombreiros. As dúas pernas estarán lixeiramente flexionadas.

  • Movementos previos

Rompen a inercia do disco. Desprázase o artefacto horizontalmente, entre a altura da cadeira e a do ombreiro. Estes movementos realízanse unha ou dúas veces e ao finalizar, deben provocar unha rotación profunda do tronco, levando o disco moi atrás, co peso cargado sobre a perna dereita.

  • Xiro inicial

Nesta fase, téñense que ter en conta moitos aspectos:

- O tronco debe rotar na mesma dirección.

- As pernas atópanse lixeiramente flexionadas.

- A perna do brazo que porta o disco apóiase sobre a planta do pé.

- A perna oposta ao disco apóiase sobre a rexión metatarsiana.

- O brazo da man que porta o disco atópase máis arriba que os ombreiros.

- O brazo oposto debe aliñarse cos ombreiros.

Nesta posición o lanzador trata de alcanzar o máximo de torsión posible entre a cadeira e os ombreiros, atendendo aos seus eixes respectivos.

Desta posición o lanzador inicia o xiro pasando o peso do corpo da perna dereita cara á esquerda.
O brazo dereito debe estar atrasado e no alto, mentres que o brazo esquerdo se abre cara á esquerda.

A perna esquerda, virando sobre a punta do pé, executa un xiro activo, despegando en acción de empuxe contra o piso.

O tronco colócase sobre a vertical da perna esquerda.

A perna dereita elévase e inicia o seu movemento ao redor do pé esquerdo.

O tronco debe permanecer o máis recto posible sen virar e o brazo dereito atrás, mantendo o disco o máis lonxe do corpo que sexa posible.

O pé dereito entra en contacto co piso sobre o metatarso, cerca ao centro do círculo.

A perna esquerda diríxese cara atrás e o brazo dereito mantense atrasado e no alto.

  • Apoios de pe dereito e esquerdo

O pé dereito toma contacto co chan, co talón mirando cara á dirección do lanzamento. O lanzador dá de novo as costas á zona de lanzamento.

O pé esquerdo, busca o seu apoio aproximadamente a uns 70-85 cms. do dereito, de tal xeito que a punta do pé apóiase en liña co talón do dereito. O lanzador mantén o disco atrás, para evitar a superposición dos eixes de ombreiros e cadeiras.

  • Final

Esta é a fase técnica máis importante. Nela danse as seguintes situacións:

- O pé esquerdo entra en contacto co piso na parte posterior do círculo e apuntando cara ao campo de lanzamento.

- A perna dereita e cadeira comezan o traballo de rotación.

- A parte esquerda do corpo con acción vigorosa da cadeira e a perna esquerda entran en acción de bloqueo.

- Iníciase neste momento a acción do lanzamento, estando o eixe dos ombreiros paralelo ao eixe de lanzamento.

- O brazo de lanzar atrasado á cadeira fai un movemento de rotación explosivo, produto do traballo de empuxe da perna dereita.

- O brazo debe estar no alto cun ángulo de 90º entre o brazo e o corpo.

- O disco debe saír á altura dos ombreiros, axudado por un esforzo final dos dedos.

Para rematar debe de haber unha fase de RECUPERACION, xa que o lanzador non pode saír pola parte dianteira do circulo de lanzamento, e como ao lanzar o disco todas esas aceleracións tenden a proxectar o corpo cara a adiante, para contrarrestar esta forza cámbianse os apoios dos pés por medio dun salto, pasando o pé dereito a ocupar o sitio do pé esquerdo mentres este fai un movemento de rotación ao redor do dereito.

TÉCNICA DO LANZAMENTO DE XABALINA


  • Posición de partida

O lanzador colócase de cara á dirección de lanzamento e coa xabalina suxeita pola encordadura, descansando sobre a palma, paralela ao chan e apuntando algo cara a dentro. O brazo de transporte, debe ir flexionado polo cóbado e aberto.

  • Carreira de aproximación

Ten unha lonxitude que oscila entre os 25 e 30 metros, intentando alcanzar a máxima velocidade ao final da mesma.

Durante a progresión, o atleta manterá a súa liña de ombreiros e cadeiras perpendiculares á dirección de lanzamento, acelerando progresivamente.

A carreira complétase coa correcta execución dos pasos especiais: O primeiro paso é longo, o segundo é curto e o terceiro similar aos de carreira. Estes tres primeiros teñen o requisito común de ser rasantes. O cuarto é o máis longo e nel prodúcese o característico "cruzamento" de pernas; o quinto debe ser entre longo e normal.

- PRIMEIRO PASO: A xabalina comeza a ir cara atrás neste primeiro paso.

- SEGUNDO PASO: É un paso relativamente curto e o corpo vai virando progresivamente.

- TERCEIRO PASO: Ten unha amplitude normal de carreira, nin curto nin longo. O atleta prepara o cruzamento de pernas.

- CUARTO PASO: Debe ser longo pero non alto. Obsérvase no voo como a perna dereita "cruza" por diante da esquerda e debido á súa rápida acción, o tronco queda atrasado con respecto ás pernas. A perna dereita apoia en flexión acentuándose ao recibir o peso do corpo. Inmediatamente ao contacto a perna esquerda vai cara a adiante rápida e estendida, co talón, para apoiar freando con toda plántaa instantes despois.

- QUINTO PASO: É unha paso de gran lonxitude, a xabalina está perfectamente cargada e o corpo, que se atopaba virado, progresivamente pasará a estar de face á zona de lanzamento.

  • Final

A perna esquerda se flexiona lixeiramente ao recibir a carga da cadeira; simultaneamente ábrense o brazo e o ombreiro esquerdo, quedando agora os eixes de cadeiras e ombreiros perpendiculares á dirección de lanzamento.

A partir de aquí o lanzador montando o seu corpo sobre a perna esquerda (que se estenderá para impulsar) adianta o brazo dereito co cóbado por encima do ombreiro e mediante un forte "latigazo" lanza a xabalina.
Para non saírse do arco reglamentario, adianta a súa perna dereita para apoiala flexionada e transversal á dirección de lanzamento, e a perna esquerda levántase atrás equilibrando.

TÉCNICA DO LANZAMENTO DE MARTELO














  • Agarre

suxéitase colocando o asa nas segundas falanxes dos dedos da man esquerda (atletas destros) e os dedos da man dereita cubrindo aos da esquerda.
  • Posición inicial

O lanzador atópase de costas ao eixe de lanzamento con pernas separadas ao ancho dos ombreiros e lixeiramente flexionadas.

Os brazos estendidos, o asa do martelo atópase na súa man esquerda e a man dereita sobre esta, para lanzadores dereitos.

O martelo colocado á fronte ou atrás polo lado esquerdo ou dereito segundo a comodidade do atleta.
  • Volteos

Debido ao peso do artefacto, o lanzador necesita romper a inercia desde a posición de saída, balanceándoo adiante ou á esquerda e desprazándoo á dereita por medio dunha torsión do tronco cara a este lado.

Inícianse levando o martelo á fronte e á esquerda cos brazos estendidos ata a altura dos ombreiros.

O peso do corpo debe estar apoiado sobre ambas pernas lixeiramente flexionadas e os pés apoiados no chan totalmente.

Desde esta posición iníciase o xiro do tronco e cadeira cara á dereita, levando os brazos sobre a cabeza e diante da cara, apoiando o peso do corpo sobre a perna dereita. Cando os brazos esténdense, o tronco atópase vertical.

  • Xiros

Unha vez que a cabeza do martelo chega á altura do pé dereito no punto máis baixo da súa traxectoria, inícianse os xiros, que son tres ou catro.

O pé esquerdo vira. A perna dereita, unha vez abandona o chan, trata de recuperalo rapidamente, virando ao redor e preto da esquerda, apoiándose de punta ou de planta cando o pé esquerdo está apoiando a punta.

Os brazos mantéñense totalmente estirados, suxeitando o martelo que describe unha elipse, cuxos puntos baixos seguirán desviándose cada vez máis na dirección de xiro.

  • Final

No momento en que o lanzador está no bordo anterior do círculo, o pé dereito xa tomou contacto co chan e o martelo alcanzou o seu punto baixo; iníciase entón a fase final do lanzamento.

Lévanse os brazos estendidos ata a horizontal de forma paralela ao piso.

O pé da perna esquerda vira en dirección do lanzamento. No momento de liberar o martelo, a cabeza atópase lixeiramente cara atrás dos ombreiros e os brazos estendidos á altura do ombreiro.

Ao rematar a acción, o tronco e a cabeza volven á posición vertical, estando esta máis atrás dos ombreiros; mentres os brazos lévanse arriba da cabeza.
  • Recuperación

No momento de lanzar, o deportista acumula moita aceleración polo que logo de lanzar experimenta un desequilibrio que o impulsa cara a adiante.

Para contrarrestar isto o deportista debe facer cambio de pé e descender o centro de gravidade. Así logrará permanecer dentro do círculo.



Ningún comentario:

Publicar un comentario