“Si o 70% do meu
corpo é auga so o 30% terá que nadar”
O luns estivemos
na piscina e comezamos a aprender algo de técnica. O primeiro estilo foi a
braza e Eduardo ensinounos unha maneira de traballar con colectivos que non
teñen o mesmo nivel, e fíxoo dividíndonos en dous grupos.
O outro grupo traballou
con Eduardo e estiveron aprendendo o movemento de pernas do estilo de braza, e
para elo traballaron tanto dentro como fora da auga. A súa vez, as persoas que
ían entendendo como era esa posición pasaban a outro grupo no que o fin era a
súa asimilación e mecanización.
Esta división en
grupos permite que unha soa persoa poda traballar con grupos grandes de diferentes
niveis, sen que ninguén quede desatendido.
A Juan
estivéronlle axudando dúas compañeiras nosas, as cales nos miraban e
analizaban, e a vez aprendían. Non sei porque non realizaron a práctica, pero o
feito de que nos estiveran vendo e analizando e unha boa estratexia para que
malia que non se mergullaron aprenderan e aproveitaran a sesión.
Esta tarefa
durou uns 15 minutos, xa que se unha persoa está aprendendo, por moito tempo
que pasemos intentando introducirlle na cabeza unha técnica, despois de que
pasa un certo tempo xa non é capaz de mellorar notablemente. E mellor cambiar
de actividade e deixar esa para outro momento.
Seguimos a
práctica co estilo espalda, e como este foi o único estilo que non analizamos
na clase mediante vídeos, a tarefa foi analizar os nosos compañeiros en
directo. A nosa misión era, en grupos reducidos e dende varias posicións,
analizar as diferentes partes do estilo espalda ( tracción, recobro, movemento
de pernas, coordinación, respiración, e coordinación de respiración co
movemento). Cada tres metros máis ou menos fixámonos nunha parte concreta e
comentamos co resto do grupo o que viamos, e logo cambiábase a persoa para ver
as diferenzas entre uns e outros.
Malia que o
principio o facíamos coa intención de axudar, a práctica non consistía en
corrixir aos nosos compañeiros, xa que aínda non temos os suficientes
coñecementos, se non que se trataba de aprender a observar, analizar e ver as
diferenzas entre nadadores.
Por último
tocoulle ao Crol, e en concreto ao control da respiración. A finalidade era aprender
a respirar coordinando a propia respiración co rolido e o movemento de brazos.
E importante que se aprenda a respirar polos dous lados para que non haxa unha
descompensación tanto física como na técnica.
Nesta ocasión non houbo división física, pero
si de tarefas, sendo esta outra maneira de traballar con grupos de diferentes
niveis, sen que ninguén estea parado ou traballando nun nivel por enriba ou por
debaixo do propicio.
Todos
traballamos a respiración nadando a Crol, e fixémolo con aletas para que fose
máis fácil e nos centrásemos unicamente na respiración e a súa coordinación co
movemento. Pero cada un fíxoo cunha tarefa diferente de acordo coas súas
posibilidades.
As persoas que
eran capaces de respirar pola dereita e pola esquerda fixeron largos respirando
metade da piscina por un lado e a outra metade polo outro. Os que so lograban
respirar por un dos lados nadaron respirando 2 ou tres veces polo lado malo e o
resto do largo polo bo para ir interiorizando a respiración pouco a pouco. E
por último, as persoas que non eran capaces de coordinar a respiración cara
ningún dos lados nadaron coa cabeza mergullada ata que se viran preparados para
sacala unha ou dúas respiracións polo lado be e pararían a actividade para
retomala novamente en plenas facultades.
Cada un
traballou nun nivel diferente, pero todos melloramos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario