MÁIS NATACIÓN

“Si fallas en prepararte, estás preparado para fallar”.

Mark spitz

O pasado luns seguimos aprendendo e perfeccionando a nosa técnica de natación, e fixémolo realizando unha serie de exercicios.

O primeiro foi, igual que o resto de luns, o exercicio de práctica e asimilación da patada de braza, xa relatado en anteriores entradas.

Tamén, o igual que os anteriores días fixemos a división entre os que xa a tiñan asimilada, polo que o seu traballo sería practicala para mecanizala, e os que aínda non logran realizala con soltura. 

Continuamos cun exercicio xa coñecido para nos, pero engadíndolle a utilización dunha táboa que axuda a flotación.

Collendo a táboa por un estremo coas dúas mans, a tarefa consistía en:

·         As persoas que xa dan respirado medianamente ben por ambos lados nadarían, sen soltar a táboa, medio largo respirando por un lado en todos os ciclos, e medio largo polo outro.

·         As persoas que teñen controlada a respiración por un lado, pero polo outro non son capaces de respirar con soltura, sen soltar a táboa tiñan que nadar respirando os primeiros ciclos polo lado malo e o resto do largo polo outro.

·         As persoas que aínda non respiran con soltura por ningún dos dous lados tiñan que nadar coa cabeza mergullada ata que se sentisen preparados para facer unha ou dúas respiración, e pararían a repoñerse para volver a repetir o exercicio.

Xa que esta vez non contábamos coa axuda de aletas o número de repeticións desta tarefa foi menor ao dos outros días, xa que incluso coa axuda da táboa o esgotamento era notable. E cun esgotamento notable non hai unha boa execución da técnica, polo que o exercicio non tería sentido.

O seguinte exercicio tiña como fin mellorar a técnica de espaldas e usando tamén a táboa para reducir o esgotamento e mellorar a flotabilidade, fixemos uns cantos largos de espaldas coa táboa agarrada por un estremo e os brazos estirados o longo do corpo, fixándonos en mirar o teito e en levar o corpo o suficientemente elevado como para facer unha leve espumiña coa punta dos pes.

Unha vez asimilado este exercicio engadiriamos a acción dos brazos, facendo metade do largo cun brazo e a outra metade co outro brazo. Aquí fixámonos en que o brazo entrase estirado, e non moi lonxe da cabeza.

O igual que o exercicio de respiración de crol, neste tamén nos esgotamos en poucos largos, e a técnica deixou de mellorar, polo que cambiamos de exercicio, e esta vez tocoulle as “zambullidas”.

Para a realización das “zambullidas” tíñamos que ter en conta que se o corpo entraba na auga demasiado verticalmente tardariamos moito máis en saír a superficie, e perderíamos por tanto eficacia.

Tamén tíñamos que colocarnos cos brazos estirados por riba da cabeza, e o queixelo pegado ao peito, para unha mellor execución.

As persoas que aínda non sabíamos tirarnos de cabeza, o luns anterior comezamos a facelo cun xeonllo apoiado no chan, e este luns fomos subindo o corpo ata que o final da sesión, a maioría de nos xa nos tirábamos dende a posición idónea.